Opnieuw veel enthousiaste reacties op mijn columns! Van jullie als Tarade niewsbrieflezers, maar ook van abonnees van www.managementsite.nl. Een kenniscentrum (opgezet door Willem Mastenbroek) dat grenzen wil verkennen en blokkades doorbreken, kritisch, wars van hypes, altijd op zoek naar wat wél werkt. Jullie begrijpen dat ik me daar enorm thuis voel!
Door al deze enthousiaste reacties is het idee ontstaan om de meest aansprekende columns over leiderschap te bundelen tot een publicatie. Zo'n mooi vormgegeven boekje kan wellicht heel goed passen in het kerstpakket van een organisatie, die haar leidinggevenden en medewerkers dit jaar niet met ganzenlever, maar met inspirerende columns wil voeden. Het kan ook passen in een specifieke organisatieverandering, management-development traject of dienen als relatiegeschenk voor klanten. Kortom als je ideeën hebt over waar zo'n boekje goed werk zou kunnen verrichten, laat het me dan graag weten!
Hierbij een nieuw column naar aanleiding van de verkiezingsstrijd en wat we nog gaan meemaken in de kabinetsformatie..... Veel leesplezier en ik hoor graag je reactie!
Met hartelijke groet
Margret van Paassen
| |
Zijn onze leiders puberproof?
De ultieme crisistest...
Een jaar of 15 geleden probeerde ik in een directieraad de handen op elkaar te krijgen voor meer vrouwen naar de top. We begonnen met een inventarisatie waarom dat eigenlijk nog niet het geval was. Een van de directieleden: ‘ja kijk de carrière van vrouwen gaat gewoon langzamer omdat vrouwen eigenlijk twee carrières maken, één als moeder en één als professional. Mijn antwoord kwam blindelings: “Nou ik dacht juist dat die dubbele carrière een pré is voor leiderschap. De kwaliteiten, ervaring en wijsheid die we (zowel mannen en vrouwen) ontwikkelen in het opvoeden van kinderen lijkt mij uiterst behulpzaam bij het leidinggeven aan mensen en het besturen van organisaties. De waarheid gebied mij te zeggen dat ik toen nog geen kinderen had, dus het wordt nu wel tijd om mezelf de maat te nemen.
Het begon toen ik twee jaar geleden tijdens een bezoek van oude vrienden, mijn handen ten hemel hief en uitriep: “ik ben volslagen ongeschikt als pubermoeder!” Waarop onze vriendin en orthopedagoog met jarenlange ervaring in de jeugdhulpverlening opgewekt grijnsde: ‘Nou meid dan ben je al aardig op de goeie weg, de meeste ouders denken namelijk dat het aan hun kind ligt…’
Na deze aanmoedigingspremie modderden wij fruitig verder. De afgelopen twee jaren waren eigenlijk één groot actieonderzoek. Waarbij je principes kunt hebben wat je wilt, maar waar het uiteindelijk gaat om te ontdekken wat bij welk kind werkt. Kortom zo’n periode zit boordevol ellende, twijfel, hoop en schitterende ontdekkingen. Ik dacht namelijk altijd dat de pubertijd ging over het kind dat naar volwassenheid toe groeide, maar het blijkt vooral dat je als ouder eindelijk eens volwassen moet worden. Lees verder
Werken aan je leven en leven in je werk
Er is veel winst te behalen als we leven en werk beter op elkaar afstemmen. Door een betere wisselwerking worden onze organisaties zowel leefbaarder als levensvatbaarder. Mijn kracht ligt in het ondersteunen van individuen en organisaties bij het herstellen van hun vitaliteit, verbinding en verlangen. Als het gat tussen wie we zijn als functionaris en wie we zijn als mens klein is, is de bijdrage die je levert aan de organisatie het grootst. We hoeven weinig van onszelf bij de fabriekspoort achter te laten, waardoor we optimaal toegang hebben tot onze (potentiële) kwaliteiten en inspiratie. Andersom kunnen we als mens stagnatie ervaren, die zijn weerslag vindt op ons werk. Organisaties zijn in die zin een belangrijke plek waar confrontaties aan het licht komen, die wij in ons privé vaak wat meer kunnen verdoezelen. Wil je meer leven in je werk en/of meer werken aan je leven, neem dan contact met mij op.
Macht, net zo verslavend als cocaïne.
 In het tv-programma 'Gesprek op 2' van 9 september jl wordt neuropsycholoog Ian Robertson geïnterviewd naar aanleiding van het verschijnen van zijn boek 'Het winnaareffect'. Vanuit hersenonderzoek toont hij aan hoe het vaak winnen eenzelfde verslavend effect kan hebben als cocaïne. Vooral mensen met een honger naar persoonlijke macht lijken vatbaar voor deze verslaving. Mensen met een hoge sociale machtsfactor lopen minder risico. Wil je meer weten? Luister dan hier.
|
Delen: