Je moet niet alles geloven wat je denkt...

Beste ###USER_firstname###,

Hoe gemakkelijk raakt een mens gevangen in zijn omgeving en in zichzelf. Op het moment dat ik ergens in gevangen raak is het spelen voorbij.

Daarom is het begrip 'een vrije speler zijn' zo belangrijk voor mij. Het is ook een centraal thema in mijn boek 'Aandacht in interactie'. Steeds weer zoeken waar de vrijheid zit, want daar zit de creativiteit, de onverwachte beweging.

 

In deze nieuwsbrief serveer ik een verrassingsmenu. sterk aromatisch vrij spel met een krokantje van tegendraadsheid gepeperde spanning, in een energieke saus met een vleugje humor in roomboter gestoofde malse angst, gekruid met nieuwsgierigheid en rauwe stukjes avontuur grand dessert van onopgemerktheden,  gegarneerd met een knipoog.

 

Ik ben benieuwd hoe alles smaakt en houd de culinaire recensies op IENS in de gaten! Maar je kunt natuurlijk ook gewoon zo reageren....

Smakelijke groet,

Margret van Paassen

 

Een vrije speler zijn

 

'Om echt te kunnen kijken naar wat er is, moet je een soort vrije speler zijn. Niet op iets uit zijn, niet sturen op een bepaald resultaat of richting. Nieuwsgierig zijn, iets willen onderzoeken. Maar vrije speler zijn is ook het spanningsveld uithouden tussen ergens heen willen en open blijven, tussen ruimte en resultaat, tussen daadkracht en ontvankelijkheid. Als je je identificeert met één deel van een polariteit verlies je je vrijheid om te kiezen en raak je gevangen. Het begin van vrijheid is je realiseren dat je ergens in gevangen zit. Ons bewust worden waar we in zitten geeft ons al een bepaalde vrijheid. Hellinger noemt wakker worden de beste bescherming tegen manipulatie en definieert vrijheid als het vermogen om te voelen wat de ziel nodig heeft in tegenstelling tot wat de druk van de omgeving en conditionering van ons verwacht.'

 Uit: Aandacht in interactie, de spanning tussen organiseren en laten ontstaan (2014), blz 197-8

 

 

Column: Spelen met spanning 

 

Spanning is een belangrijk aspect van vitaliteit en verandering. Zonder spanning komt er niets in beweging, kunnen we niets creëren. Maar wat doen we als spanning oploopt, energie zich vastzet of andersom als spanning verdwijnt en energie weglekt?

 

Voorbeeld 1: Als je schoenen knellen, trek ze dan uit

Tijdens ons tweede gesprek vraagt Lars na een kwartier of ik het goed vind dat hij zijn schoenen uittrekt. Zijn schoenen zitten te strak. Van zo’n actie word ik blij. Het is een voorbeeld van grote eenvoud, maar het herbergt de essentie van leer- verander en ontwikkelprocessen. Lees verder

 

 

Angst of avontuur?

 

Afgelopen zaterdag kopte de Volkskrant: Rapper Lil' Kleine: 'mijn grootste angst is niet meer succesvol te zijn'. Veel van ons handelen komt voort uit angst, vaak zonder dat we het zelf in de gaten hebben. Op dat moment zijn we niet vrij meer, want we zijn slaaf geworden van onze angst. Die bepaalt wat we doen of wat we laten. Het tegengif voor angst is nieuwsgierigheid, in plaats van weg bewegen er naar toe bewegen.

Niet voor de angst uitrennen, maar erbij stil staan. Niet erop los slaan, maar kijken en de plek der moeite betreden. Want op die plek ligt het avontuur....

Ik geloof niet in twee-minuten-transformaties, maar dit fantastische, hilarische filmpje zette me ineens wel op een ander been! Sindsdien heb ik besloten om niet meer bang te zijn, maar op avontuur te gaan....

 

 

Achterste voren op een paard

over de loopbaanwending van een vijftiger - van eilandbewoner naar wereldburger

 

Een tijdje geleden interviewde ik verschillende vijftigers over belangrijke wendingen in hun loopbaan. Het verhaal van Nol is een prachtige demonstratie van spanning, oefenen, nieuwsgierigheid, verlangen en onzekerheid.

 

Hoe kijk je terug op je ontwikkelingsproces?

Als je lang ergens zit, leer je bepaald gedrag aan, die ingesleten paden verander je niet zomaar Zolang je communiceert in je eigen biotoop, word je je niet bewust van hoe je de dingen doet. Een andere omgeving (beleid maken is toch heel iets anders dan operationeel beheer) vraagt om ander gedrag. Pas je dat niet aan je omgeving aan dan kun je moeilijk met nieuwe collega’s en andere afdelingen samenwerken. Ik voelde dat ik de aansluiting miste. Het ging me niet vlug genoeg.

In die periode had ik het gevoel dat ik achterstevoren op mijn paard zat. Ik ging wel vooruit, maar ik had geen idee waar ik heen ging! Lees verder

 

 

Alles doet ertoe.....

 

Ruim een jaar geleden woonde ik een optreden bij van Herman van Veen in het Strandtheater. Daar zong hij het prachtige 'Alles doet ertoe, ook wat er niet toe doet.

 

 

30 maart a.s.: Man op de maan!

Verhalen over ogenschijnlijke onhaalbare ambities

 

Hoe kan je je creativiteit inzetten, bestaande conventies loslaten en verrassende mogelijkheden aanboren en vormgeven?   En hoe houd je stand als je omgeving je voor gek verklaart?

 

Kom naar de vierde editie van Inspire2Lead op 30 maart 2016!