De wereld in.....

Beste ###USER_firstname###,

 

Als je vier jaar aan een boek gewerkt hebt wil je toch echt wel eens weten wat een ander daar nu eigenlijk van vindt. Het schrijven was niet alleen het doordenken van verschillende thema's, maar het voortdurend ook aan den lijve ondervinden. En dat houdt niet op als het boek af is.... Sterker nog het daagt me iedere keer opnieuw uit en helpt me om bij mijn eigen 'les' te blijven. Zo had ik een prachtige inleiding geschreven voor de boekvoorstelling, maar besloot ik uiteindelijk om deze houvast los te laten om te kijken wat er in het moment zou ontstaan...

 

En die boekvoorstelling was een belevenis! In een mooi gevulde zaal smolten de afzonderlijke bijdragen van het 'Tijdelijk Theatergezelschap Aandacht in Interactie' samen tot een geheel. Ook de gasten lieten zich niet onbetuigd: in drie korte oefeningen brachten zij zelf het thema aandacht in interactie tot leven. Verbinding, ontmoeting en verdieping ontstonden als vanzelf. De resultaten werden geoogst door middel van een gesproken 'wave', die door de ruimte zinderde. Twee weken lang ontving ik dagelijks reacties van mensen per mail, telefoon of life. Dus dat was echt nagenieten.... En ik? Ik was vervuld en gesloopt!

 

Nu komen de eerste enthousiaste reacties over het boek binnen, Rijk Binnenkamp schreef al een column op managmentsite.nl, Nico Jong werkt aan een recensie voor Managmentboek en in december verschijnt een artikel over 'the making of' en een recensie in het tijdschrift Opleiding en Ontwikkeling! Wat ik geweldig vind is dat 'de plek der moeite' met open armen ontvangen wordt. Er blijkt zo'n behoefte in organisaties om stil te staan bij de lastigheid en de mogelijkheid die zich daarin bevindt. Zelfs op Twitter gonst het er al van! Zeg ben jij er al geweest vandaag? Op de plek der moeite? En hoe was het?

 

Hartelijke groet

Margret van Paassen

 

 

Impressies van de boekvoorstelling

 

Knap om de hele zaal zover te krijgen, om met AANDACHT bezig te zijn en zich er bewust van te worden, wat AANDACHT inhoudt! De boodschap van 'minder organiseren en meer laten gebeuren' is goed overgekomen.

 

 

 

Wat een stralende, vitale en hartverwarmende middag. Allemaal top-vrouwen en dito mannen. 

 

De thema's zaten niet altijd in mijn comfortzone, maar dat was eigenlijk wel prettig. Het boek heeft door jouw presentatie een prachtig verhaal gekregen.

 

Door jouw open en echt bij jezelf blijvende inleiding, kon een ieder verbinding ervaren met jou en met wat deze middag zou brengen.

Wat een verzorgde aandacht rond je boek, het gedachtegoed van Marianne en van jou. En wat een enthousiaste zaal.

Een bijzondere middag: een soort cadeau voor alle zintuigen en ook nog met inhoud!

 

Erg inspirerend! Een demonstratie van alle principes, waar je in je boek over schrijft.

 

 

De Plek der Moeite (1)

 

Op een mooie herfstmiddag genoot ik onlangs van een bijzondere boekvoorstelling. Een voorstelling in 7 bedrijven met zang, dans, verhalen, muziek en film ter gelegenheid van het nieuwe boek van Margret van Paassen. Midden in de werkweek ging het over aandacht en organiseren.
De tegenstellingen en spanningen die deze twee woorden in ons dagelijks leven oproepen zijn fascinerend en actueler dan ooit. Want hebben we werkelijk aandacht voor de onderstroom, voor wat zich wil ontvouwen? En hoe verhoudt die aandacht zich tot de bovenstroom, de dagelijkse werkdruk, het organiseren van ons werk en leven? En hoe verhouden we ons tot organisaties waaraan we verbonden zijn? Die vragen stonden tijdens deze prachtige middag centraal. De ‘plek der moeite’ vormt het strijdtoneel waar onze verlangens werkelijk worden gerealiseerd. Het is een plek van frustratie, afleiding en tegenkrachten die ons uitdaagt te gaan staan voor onze verlangens.

 

Ans Tros, directeur VistaNova en SchoolvoorCoaching

 

 

De Plek der Moeite (2)

 

Wat me fascineert is dat mensen binnen een organisatie collectief situaties kunnen creëren die niemand individueel wil. Dat we ongewild verstrikt raken in disfunctionele patronen. We voelen het, we willen het niet maar zitten er soms letterlijk in vast. Hoe kunnen we deze patronen veranderen?

In haar meest recente boek ‘’Aandacht in interactie’’ gaat Margret van Paassen dieper in op de spanning tussen organiseren en laten ontstaan.

De plek der moeite is de naam voor de ontmoetingsplaats waar we binnen organisaties kunnen reflecteren op bestaande (disfunctionele) patronen in denken en handelen en waar nieuwe contexten en invalshoeken vorm kunnen krijgen. Het is de plek waar mensen hun verlangen naar het ’beter' te willen doen kwijt kunnen, waar bezieling, zingeving en aandacht voorop staat. Lees verder

Rijk Binnenkamp, partner bij Buschman Consultancy

 

 

De Plek der Moeite op Twitter!

 

Een warme ontvangst van de plek der moeite op Twitter......

 

De plek der moeite over aandacht en verbinden, juist als het moeilijk wordt op het werk.
Leo Wilhelm

 

De plek de moeite over de spanning tussen organiseren en laten ontstaan. Het verlangen naar ‘beter’.
Anco van Moolenbroek

 

 

Over het dilemma tussen sturen en loslaten, leider zijn of manager.
Peter-Paul Biermans

Ben jij er al eens geweest? De plek der moeite. Over samen kritisch kijken naar patronen, loslaten en ontwikkelen.
De Groot & Kolman

De plek der moeite klinkt heel erg als de moeite waard.
Aard van de Leider

Fantastisch om in organisaties te werken waar de plek der moeite gewaardeerd wordt.
Rixt Heegsma

De plek der moeite is feitelijk een voorportaal van de 'plek van opluchting' of ' place for space'
Jan Willem van den Boogert

 

 

De Plek der Moeite bij de Politie

 

In het septembernummer van het tijdschrift Waardenwerk verscheen het artikel 'Stilstaan bij de plek der moeite' van Ingrid Groot.

 

De politie ziet het als kerntaak om bij te dragen aan veiligheid in de maatschappij. Veiligheid zou je hier kunnen zien als bescherming tegen van buiten komend onheil. De politie treedt op, handhaaft de wet en vangt boeven. Politiemensen vinden voor een veelheid aan incidenten, conflicten en conflictjes een bij de situatie passend en zinvol antwoord. Ze moeten op een slimme manier het gedrag van mensen beïnvloeden, zodanig dat de orde en ‘vrede’ bewaard blijven. Dat vraagt om te durven handelen met moed en vertrouwen van binnen uit.

In trainingen creëer ik – samen met de groep – een veilige omgeving waarin alles kan zijn zoals het is. Die veiligheid geeft een bedding om werkelijk aandacht te hebben voor alles wat er is, de mooie dingen en de moeilijke dingen. Het geeft mensen de ruimte om bij zichzelf te komen, naar zichzelf te kijken en te voelen wat er in essentie voor hen is. In die ruimte wordt zichtbaar wat het moeilijk maakt om vanuit hun persoonlijke kracht te handelen. Er kan zicht komen op mogelijke blokkades. Deze blokkades maken dat mensen niet hun volledige potentieel benutten. Oude pijn, frustratie en verwonding die op een bepaalde manier groei tegen houden. Door het bewust worden van hun (persoonlijke) plek der moeite kunnen mensen weer contact maken hun eigen kracht en – vanuit zichzelf – in beweging komen en stappen zetten. Dus kwetsbaar zijn en krachtig tegelijk. Lees verder