Aandacht en de Nachtwacht

Beste ###USER_firstname###,

 

 

             

Schrijven is ontdekken

wat je werkelijk wilt zeggen

 

Terwijl mijn boek af is, word ik op een ochtend wakker met een zin: ‘het gaat er niet om hoe snel je ergens uit komt, maar hoe goed je ergens in gaat’. En dat blijkt een perfecte begin zin!  Maar een week later vraagt Hans me: ‘Wat voor een soort boek heb je nou geschreven?’ Ik stotter en stamel en red mezelf uit de situatie door vinnig te roepen: ‘Nou waar vind jij dat het over gaat! Jij hebt tenminste afstand tot het geheel…. Wat heerlijk om een sparringpartner te hebben... We praten een tijdje door en dan stuurt hij me op pad met de opdracht een achterflap tekst te schrijven in minder dan 250 woorden. Een geniale opdracht die me dwingt om voor de draad te komen. Dus in deze nieuwsbrief krijgen jullie de primeur van de flaptekst. Dank voor alle mooie reacties en bestellingen tot nu toe! En ik zit natuurlijk klaar om nieuwe bestellingen en reacties in ontvangst te nemen. Met deze voorinschrijving help je mij bij het tot stand brengen van publicatie! 

 
Met hartelijke groet,

Margret van Paassen

 

Daadkracht en ontvankelijkheid

 

'Aandacht in interactie' is een ongewoon boek, waarin niet de gebaande wegen centraal staan, maar het tegemoet treden van de wildernis. Waar organiseren zoekt naar beheersbaarheid, laat aandacht het (onbeheersbare) leven binnen. Het leven dat zich niet in een model of instrument laat vangen, maar in ontmoeting en interactie ervaren kan worden. Dit boek neemt je mee in de worsteling, die je tegen komt als je aandacht een plek wilt geven in organisaties. Aandacht is geen ‘easy ride’. Aandacht en organiseren kunnen we alleen samenbrengen als we de twee verschillende talen waarin zij zich uitdrukken herkennen en spreken. Hoe makkelijk verdampt de subtiele ontvankelijkheid van aandacht te midden van de eenzijdige nadruk op daadkracht in veel van onze organisaties. Lees verder

 

Over aandacht, de Nachtwacht en leven in de brouwerij

 

In het kader van laten we iedere vakantie als gezin iets ondernemen, was ik afgelopen maandag  samen met man en zoon in Amsterdam. Zorgvuldig terloops had ik een dagje shoppen geopperd met een bezoek aan Rijksmuseum, vluchtig refererend aan allerlei achterstallige CKV-verslagen (culturele kunstzinnige vorming). Na 16 jaar ouderschap raakt een mens bedreven in koppelverkoop en andere listige tactieken om zoon uit zijn monomane voetbal en chill modus te bewegen. Om enige focus en structuur in ons uitstapje te brengen reserveerde ik een rondleiding. Een enorme aanrader! Pierre Cuypers die als architect in 1895 dit museum opleverde vanuit zijn verlangen naar een ‘kerk voor de kunst’. En een koning Willem III die weigert het museum vanuit zijn calvinistische achtergrond te openen. Het is een wonder zoonlief luistert en loopt al fotograferend rond. En dan komen we natuurlijk bij de Nachtwacht, waarop de in die tijd meest invloedrijke schutterij van Amsterdam staat geportretteerd. Lees verder

 

Aandacht en Levinas

Een prachtig citaat van Levinas:

Aandacht schept een tussenruimte waarvan het verschil tussen mijn zelfstandigheid hier en de ander daar de bindende kracht is. Daarom hebben we het ook moeilijk met snelle aandacht; kan de ander zich daarin wel aan mij tonen? ... Vormt zich een tussenruimte die ons beiden bindt en tot leven wekt? Of is het toch bovenal de makende omgang met de wereld; de een hier en de ander daar?